Nasza Basta może pochwalić się znakomitym zdrowiem i kondycją. Choć truizmem jest stwierdzenie, że psy tak jak i ludzie, mogą zapadać na różne choroby, warto wiedzieć jak możesz zminimalizować ryzyko wystąpienia przynajmniej niektórych z nich u Twojego psa. Choć, miejmy nadzieję nigdy nie będzie to dotyczyć Twojego psa, to duży szwajcarski pies pasterski, tak jak i przedstawiciele innych ras, może zapadać na niektóre psie choroby, takie jak na przykład:
Skręt żołądka
Objawy skrętu żołądka to silnie powiększony, napięty brzuch, ślinienie się, odruchy wymiotne bez zwracania treści żołądkowej, przyspieszony, płytki oddech, ogólny niepokój zwierzęcia. Do skrętu żołądka dochodzi wtedy, gdy ulega on obróceniu wokół własnej osi, tworząc w ten sposób zamkniętą przestrzeń, w której zalega fermentujący pokarm. Na skutek fermentacji powstaje duża ilość gazów. Gazy te powodują rozdymanie żołądka, powiększony żołądek uciska otaczające go narządy, a zaciśnięte w miejscu skrętu naczynia krwionośne utrudniają prawidłowy przepływ krwi. Brzuch zwierzęcia staje się powiększony, jego stan pogarsza się gwałtownie. W razie wystąpienia skrętu żołądka konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynaryjna. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia skrętu należy zapewnić psu spokój w trakcie jedzenia, dzielić dzienną porcję żywieniową na kilka mniejszych posiłków podawanych w określonych odstępach czasu oraz dbać o to aby pies odpoczywał po każdym posiłku przynajmniej godzinę.
Dysplazja stawów barkowych i łokciowych
Dysplazja stawu jest najprościej rzecz ujmując nieprawidłowością w budowie stawu. Mechanizm powstawania dysplazji nie jest szczegółowo poznany, ale przyjmuje się że w 70% odpowiedzialne są geny, a w 30% środowisko czyli żywienie i pielęgnacja psa. Do 6 miesiąca życia następuje gwałtowny przyrost masy ciała u szczenięcia, dlatego jest to najbardziej newralgiczny dla rozwoju prawidłowej budowy stawów okres, a zaniedbania wynikające z nieprawidłowego żywienia psa oraz błędy popełnione w tym okresie są nie do odwrócenia. Błędem jest nie tylko niewłaściwie zbilansowana dieta, w brak jest niezbędnych składników odżywczych, ale także przekarmianie psa sprzyjające powstawaniu nadwagi oraz nadmierne forsowanie zwierzęcia skutkujące przeciążeniem stawów. Pierwsze objawy dysplazji pojawiają się najczęściej w pomiędzy 5 a 8 miesiącem życia szczenięcia, należą do nich: kulawizna, chwiejny chód, trudności przy wstawaniu.
Do określenia stopnia dysplazji stosuje się skalę ocen, w której:
A oznacza stawy biodrowe normalne (prawidłowe)
B stawy biodrowe prawie normalne
C dysplazja nieznaczna
D dysplazja częściowa (ograniczona)
E dysplazja ciężka
Dysplazja stawów barkowych i łokciowych
Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia dysplazji u Twojego psa zdecyduj się na kupno psa z dobrej hodowli, w której szczenię jest prawidłowo żywione i pielęgnowane a oboje rodzice szczenięcia są wolni od dysplazji tj. zostali przebadani pod kątem dysplazji i wyniki tych badań są prawidłowe. Zapewnij swojemu psu, szczególnie w okresie dynamicznego rozwoju, prawidłowo zbilansowaną dietę, najlepiej podając szczenięciu karmę dla ras olbrzymich w ilości zalecanej przez producenta (wszelkie informacje znajdziesz na opakowaniu). Zapewnij psu prawidłową opiekę: psy ras olbrzymich powinny w okresie szczenięcym unikać forsownych ćwiczeń, skoków i biegów a także częstego poruszania się po schodach lub po śliskich nawierzchniach. Dodatkowo w okresie dynamicznego rozwoju można podawać szczenięciu Caniviton, który korzystnie wpływa na rozwój stawów.
Osteochondroza stawu barkowego (OCD)
Jest to choroba kości i stawu, która prowadzi do pęknięcia lub oddzielenia się fragmentu chrząstki stawowej. Pierwsze objawy, takie jak kulawizna i obrzęk stawu, sztywność chodu po odpoczynku, mogą pojawiać się już pomiędzy 4 a 7 miesiącem życia. Czynnikami ryzyka, oprócz predyspozycji genetycznych, są podobnie jak w przypadku dysplazji, zbyt szybki wzrost, przekarmianie prowadzące do nadmiernej masy ciała, źle zbilansowana dieta, zbyt mała ilość ruchu lub odwrotnie forsowanie szczenięcia i w efekcie przeciążenie stawów. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia OCD należy wybrać prawidłowo odchowane szczenię, po zdrowych, przebadanych rodzicach. Pielęgnacja, żywienie i opieka nad psem powinna przebiegać zgodnie z zasadami takimi jak te stosowane przy profilaktyce dysplazji stawów: jest to prawidłowa dieta (odpowiednia ilość i proporcje składników żywieniowych), unikanie schodów i śliskich nawierzchni oraz zapobieganie forsowaniu szczenięcia prowadzące do nadmiernego obciążenia stawów. Dodatkowo zaleca się zapewnienie szczenięciu odpowiedniej ilości ruchu (spokojne spacery), ponieważ brak ruchu może być równie szkodliwy jak jego nadmiar.
Nasza sunie mają wykonane badania na dysplazję i OCD z wpisem do rodowodu, co oznacza, że są wolne od tych schorzeń (HD-A, ED–0/0, OCD-0)